Stads Foto & Ontwerp Gwasi Siki - Paul Spapens
Gevonden bij 1 winkel vanaf
€ 26,95
(minder betalen?)
Het Boek Gwasi siki (9460320163) geschreven door Paul Spapens bestel je op bruna.nl! Gwasi Siki is Surinaams en het betekent lepra, melaatsheid. Gwasi Siki vertelt het levensverhaal van vijftien Surinaamse mensen die lepra hebben gehad. Deze verschrikkelijke ziekte heeft ze lichamelijk verminkt en heeft hun levens geruïneerd. Maar steeds opnieuw hebben ze de kracht en de moed gevonden om op te staan en verder te gaan. De boeiend geschreven levensverhalen van deze krachtige persoonlijkheden zijn zowel interessant voor Surinamers als voor Nederlanders - de verhalen spelen in Suriname, maar ze zijn doorspekt met talloze Nederlandse ingrediënten: taal, cultuur, religie, bestuur. In Gwasi Siki brengen ex-leprapatiënten beide gemeenschappen dicht bij elkaar. Het boek is op initiatief van Paul Spapens (1949) tot stand gekomen. Deze journalist en publicist bezocht Suriname in 2009 voor de eerste keer. Hij was in dit land als gevolg van zijn betrokkenheid bij Peerke Donders, de Nederlandse missionaris die in de negentiende eeuw 27 jaar onder melaatsen werkte. In Suriname maakte Paul Spapens kennis met een aantal ex-Hansen, zoals voormalige lepralijders in Suriname worden genoemd. Onder de indruk van hun levensverhalen, besloot hij een boek te schrijven over hoe het is om zwaar ziek te zijn, door de samenleving verstoten te worden, een leven te verliezen en tegelijk een leven te leven. De foto's in Gwasi Siki zijn gemaakt door de beroepsfotograaf Jan Stads (1959). Met zijn feilloos registrerende camera vertelt hij een vaak gruwelijk, maar altijd diep menselijk verhaal. Werk van Jan Stads is in tal van boeken gepubliceerd. Tijdens hun werkbezoek aan Suriname werden de schrijver en de fotograaf door het land gegidst door Glenn Doekhi. Met zijn warme Surinaamse charme droeg hij er mede zorg voor dat Gwasi Siki het boek is geworden waarvoor het is bedoeld: een krachtige uitdrukking van respect in woord en beeld voor mensen die lepra letterlijk hebben overleefd. Voorwoord Op vrijdag 9 oktober 2009 ging de film 'Peerke Donders, zijn leven, zijn brieven' in première. Drie jaar lang werkten 25 mensen aan deze gedramatiseerde documentaire over Peerke Donders, de in 1809 geboren Tilburgse missionaris die 27 jaar onder de melaatsen in Suriname werkte. De opnamen vonden plaats in Nederland (onder meer Tilburg en Den Helder) en in Suriname (Paramaribo en de voormalige leprozerie Batavia). Het initiatief tot deze film werd genomen door de Tilburgse journalist Lout Donders. De belangrijkste sponsor was Jacques de Leeuw. In deze film wordt een bezoek gebracht aan de Esther Hof. In deze inrichting van de Esther Stichting wonen ex-Hansen, de in Suriname veelal gebruikte benaming voor mensen die lepra hebben gehad. Twee Surinaamse ex-Hansen komen aan het woord: Trees Rado en Arthur Sibelo. De levensverhalen van beiden staan in dit boek. Trees Rado komt in beeld als ze begint met het opdreunen van het 'ABC van de melaatsheid'. Het is een rijm met de trekken van een gebed over de verschrikkingen van melaatsheid. Elke letter geeft een ander feit. Het 'ABC van de melaatsheid' staat in dit boek afgedrukt bij het levensverhaal van Trees Rado Het 'ABC van de melaatsheid' en zeker ook de presentatie van de ernstig verminkte Trees Rado, maakten indruk op mij. Ik schreef haar een brief met het verzoek het rijm helemaal op te schrijven. Ruim een half jaar verstreek; ik kreeg geen reactie en ik had me er al bij neergelegd dat ik er nooit meer iets van zou horen totdat ik eind oktober 2010 onverwachts een telefoontje kreeg uit Suriname. Aan de lijn Trees Rado. Met haar onmiskenbaar oude, maar krachtige stem liet ze me weten dat de brief op het postkantoor ergens onder een stapel post terecht was gekomen. Maar geen nood, ze wist dat ik een paar weken later naar Suriname zou komen en ze stelde voor dat ik het ABC dan bij haar op zou halen. Goede afspraak! In november 2010 ging ik in het gezelschap van onder anderen mijn vrouw Hennie van Schooten, naar Suriname om in Paramaribo getuige te zijn van de herinzegening van de kathedraal. Samen met