Luville De trollenkoning bo LED Multikleur

1. Praxis
   Luville De Trollenkoning Bo Led

   Verwachte levering in 17 werkdagen

   Gratis verzending

   • Thuiswinkel Waarborg

   37,49

   Naar winkel

LengteBreedteHoogte

14 cm
14.5 cm
19.5 cm
De Trollenkoning
Er was eens een heel grote, boosaardige trol. Koning Kobold was zijn naam. De slechterik had zichzelf tot koning uitgeroepen en iedereen moest naar hem luisteren. In het bos woonde ook een aardige trol. Hij was meer dan zeshonderd jaar oud en kon de toekomst voorspellen.

Hij was geliefd bij zowel mensen als trollen. Ze kwamen hem vaak om raad vragen. Voor de oude, holle boom waarin hij woonde, stond een enorme kei. Op de kei lag een wijzerplaat met daarop alle sterrenbeelden. Wanneer je de wijze trol om raad wilde vragen, hoefde je alleen maar de wijzerplaat op jouw sterrenbeeld te zetten.

Op een sombere herfstdag kwam er een prachtig meisje naar de wijze trol. ‘Beste mijnheer trol,’ sprak ze zacht, ‘ik ben prinses Adelheid. Ik kom uit het land in het zuiden. Ik kom u om raad vragen. Ik ga binnenkort trouwen met prins Wikke. We houden veel van elkaar. Maar vader denkt dat hij misschien niet dapper genoeg is om mij te beschermen.’
‘Ik zie dat uw sterrenbeeld maagd is. Wat is het sterrenbeeld van prins Wikke?’ vroeg de oude trol. ‘Kreeft’, antwoordde de prinses, waarop de trol glimlachend zei: ‘Aha! Dan komt het helemaal goed!’ En hij sprak plechtig:

Een koningskoppel
Kreeft en maagd
Zij wonderschoon
Hij onversaagd!

‘Keer terug en vertel uw vader dat prins Wikke en u voor elkaar bestemd zijn.’ Opgelucht nam de prinses afscheid. Maar ze was nog niet uit het zicht verdwenen of de oude trol kreeg een naar voorgevoel. Hij deed zijn ogen dicht en het leek of de toekomst hem iets vertelde. Toen floot hij een speciaal melodietje. Meteen vloog er een uil uit de boom, die vlak voor hem op de grond landde. ‘Ik heb je nodig, mijn trouwe vriend’, zei de trol. ‘Vlieg pal zuidwaarts en haal prins Wikke. Snel!’
De volgende ochtend meldde zich opnieuw iemand bij de holle boom. Het was de kleinste trol van allemaal, Tore. Hij draaide zenuwachtig aan de wijzer op de steen. ‘Het is heel erg!’ riep Tore . ‘Koning Kobold heeft een prinses gevangen genomen! Ze zit gevangen op het moeraseiland. Hij wil met haar trouwen!’ De oude trol zei: ‘Dat moet prinses Adelheid zijn! Laten we niet wachten, Tore. Jij gaat haar bevrijden. Nu meteen. Luister…’

Midden in het trollenbos lag een griezelig moeras. Het stinkende water was troebel en onheilspellend groen. Wie er in viel, verdronk. Op een klein eiland in het moeras stonden wat bomen en struiken. Je kon er alleen komen via een lange rij groene, glibberige stenen. Een van die stenen kon kantelen. Als je daarop zou staan zou je vallen en verdrinken. Die ene kei moest je dus altijd overslaan, maar welke was het? Kleine Tore wist het. Het was de twintigste steen. De oude trol had het hem verteld. Tore haastte zich naar het meer.

Op het eiland zat Prinses Adelheid verdrietig te wachten tot Koning Kobold met haar zou trouwen. Ze gruwde als ze aan hem dacht. Opeens zag ze een klein trolletje op het keienpad. Het was Tore. Hij sprong voorzichtig van steen naar steen en telde hardop: ‘Achttien, negentien…’. De twintigste sloeg hij over. Tore riep: ‘Prinses, kom snel, ik kom je bevrijden! De oude trol, die in de holle boom woont, heeft me gestuurd!’ Prinses Adelheid bedacht zich geen moment en rende met hem mee naar de waterkant. Steen voor steen, zo snel als ze konden, probeerden ze het moeras over te steken. Ze hadden pas vijf of zes stenen gehad toen Koning Kobold vanuit het niets aan de overkant verscheen. Terwijl hij op de eerste steen stapte, bulderde hij: ‘Wie probeert mijn bruid te stelen?’ De koning was woedend en nam twee, soms drie stenen tegelijk. Tore en de prinses stonden stokstijf van angst. Even verloor de grote trol bijna zijn evenwicht op een heel gladde kei. Toen sprong er plotseling iemand van achteren op zijn rug. Het was prins Wikke. Hij hield twee armen stevig om de nek van Koning Kobold. Na een korte worsteling duwde de trol de prins van zich af. Wikke viel regelrecht het zompige water in. Maar prins Wikke kon zich nog net aan een van de stenen vastklemmen. Prinses Adelheid slaakte een gilletje van blijdschap. Door de worsteling en het gilletje raakte Koning Kobold uit balans. Hij kon nog net een stap nemen. Helaas voor hem stapte hij op de twintigste steen. Koning Kobold viel in het water en al snel was er niets meer te zien.

Prins Wikke, prinses Adelheid en Tore gingen voorzichtig naar de kant. Daar vloog de prinses haar prins in de armen. ‘Mijn moedige prins. Hoe kom jij nou hier?’ ‘Dankzij hem’, zei prins Wikke en hij wees omhoog. Daar cirkelde de uil door de blauwe lucht. ‘Hij heeft me gewaarschuwd. Ik ben meteen gekomen.’Het goede nieuws ging snel en alle trollen waren blij dat ze van hun gemene leider verlost waren. Ze konden nu zelf een nieuwe koning kiezen. Dat werd natuurlijk de oude trol. Diezelfde avond nog werd hij gekroond. De volgende ochtend namen de prins en de prinses hartelijk afscheid van Tore en de Trollenkoning. Prins Wikke had bewezen dat hij dapper genoeg was om met zijn prinses te trouwen en samen leefden ze nog lang en gelukkig.